Harry Potter Wiki
Registreer
Advertisement
Harry Potter Wiki
Half-blood-prince-slughorn
Hildebrand Eugène Flaccus Slakhoorn
Biografische informatie
Geboren

28 april,[1] tussen 1882 en 1913[2]

Groot-Brittannië
Bloedstatus Volbloed of halfbloed
Titel(s)
Fysieke beschrijving
Species Mens
Geslacht Man
Haarkleur
  • Kaal
  • Stroblond (voorheen)
Oogkleur Kruisbes-kleurig
Huidskleur Bleek
Familie informatie
Familie
Magische kenmerken
Stok Cederhout, drakenhartbloed, 26 centimeter en redelijk flexibel
Affiliatie
Beroep
Afdeling Zwadderich
Trouw
"Hildebrand is op zijn comfort gesteld. Hij is ook heel erg gesteld op het gezelschap van beroemde, succesvolle en machtige figuren. Hij geniet van het gevoel dat hij invloed heeft op die mensen. Hij heeft nooit de behoefte gehad om zelf op de troon te zitten; hij geeft de voorkeur aan de achterbank — daar heb je meer armslag, snap je?"
Albus Perkamentus[src]

Professor Hildebrand Eugène Flaccus[3] Slakhoorn (Engels: Horace Eugene Flaccus Slughorn) was een volbloed of halfbloed tovenaar. Hij zat op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus als lid van Zwadderich, voordat hij in 1931 terugkeerde als leraar Toverdranken. Hij was tevens afdelingshoofd van Zwadderich, voordat hij in 1981 met pensioen ging vanwege zijn angst dat Albus Perkamentus zou ontdekken dat hij Marten Vilijn over Gruzielementen had verteld.

Na de terugkeer van Voldemort en de Dooddoeners die Slakhoorn begonnen op te sporen, leefde de gepensioneerde professor een leven op de vlucht, onzeker of Voldemort van plan was hem te rekruteren of te vermoorden om zijn Gruzielementen geheim te houden. In 1996 overtuigde Perkamentus Slakhoorn om terug te keren naar Zweinstein door hem uit zijn pensioen te verleiden met het vooruitzicht om Harry Potter kunnen 'verzamelen', met als echt doel om erachter te komen wat Slakhoorn Vilijn jaren geleden had verteld. Slakhoorn heeft uiteindelijk de ware herinnering onthuld. Hij bleef tijdens het schooljaar van 1997-1998 lesgeven onder Voldemort's regime en was verrast om te horen dat Voldemort hem alleen wilde rekruteren om de jonge tovenaars les te geven die Voldemort geschikt vond om naar Zweinstein te laten komen.[3]

Tijdens de Slag om Zweinstein koos Slakhoorn de zijde van de verdedigers van Zweinstein en verzamelde versterking uit Zweinsveld. Tevens nam hij deel aan een duel met zijn voormalige leerling samen met Minerva Anderling en Romeo Wolkenveldt. Hij overleefde de strijd en ging in 2016 voor de tweede keer met pensioen, met een portret van hem dat is opgehangen in de leerlingenkamer van Zwadderich.[3]

Biografie

Vroegere leven (1880-1910)

"Nou, dan heeft Slakhoorn een belabberde smaak. Misschien begint hij seniel te worden. Jammer, want mijn vader zei dat hij vroeger een goede tovenaar was."
Draco Malfidus over professor Slakhoorn[src]

Hildebrand werd geboren in de late negentiende eeuw of begin twintigste eeuw, in ieder geval tussen 1882 en 1913, in de rijke[3] en volbloed Slakhoorn familie. Hoewel zijn ouders nooit zoveel in volbloed superioriteit geloofden als sommige andere, moedigden ze Hildebrand aan om vrienden te maken met "de juiste soort" bij zijn aankomst op Zweinstein. Ze waren echter nog steeds liefhebbende ouders en moedigden het geloof slechts "stilletjes" aan.[3]

Hij ging vanaf zijn elfde naar Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus en werd meteen gesorteerd in Zwadderich. Hildebrand blonk uit op school en raakte bevriend met Dreuzelgeborenen, hoewel zijn ouders het hier niet mee eens waren. Hilderbrand had toen echter al de behoefte om favorieten te spelen met iemand die hij als getalenteerd genoeg zag en vond het geweldig om bekende mensen te kennen, zoals de Minister van Toverkunst, die hij bij zijn voornaam zou noemen om te proberen anderen ervan te overtuigen dat hij goed bevriend met hem was.[3]

Op een bepaald moment na het voltooien van zijn opleiding was Slakhoorn tot zijn vreugde werkzaam als Toverdrankmeester, waarschijnlijk rond dezelfde tijd als dat Albus Perkamentus begon.[4] Hoewel hij geschikt was om in de politiek te werken, bleef hij liever op de achtergrond en genieten van de voorrechten van het hebben van beroemde en succesvolle vrienden. Hij was een geboren leraar en hield van Zweinstein.[3]

Slakhoorn heeft vóór 1996 twee keer Felix Fortunatis gebruikt; eens toen hij vierentwintig jaar oud was, en opnieuw toen hij zevenenvijftig was. Dit resulteerde in twee "perfecte dagen". Lucius Malfidus zei dat Slakhoorn een "goede tovenaar" was in zijn tijd.[5]

Carrière op Zweinstein (1931-1981)

"Hij heeft Arthur en mij ook lesgegeven. Hij is jaren en jaren op Zweinstein geweest; volgens mij is hij rond dezelfde tijd begonnen als Perkamentus."
Molly Wemel met betrekking tot Slakhoorn's eerste termijn als professor[src]
Youngslughorn

Slakhoorn tijdens de tijd dat hij Marten Vilijn lesgaf

Eenmaal terug op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus als Toverdrankmeester, werd hij uiteindelijk afdelingshoofd van Zwadderich. Hij begon in 1931.[3] Slakhoorn richtte een kleine club op, bestaande uit studenten waarvan hij dacht dat ze bijzonder getalenteerd, ambitieus, slim of goede contacten hadden. Deze groep zou informeel bekend worden als de Slakkers. Door een extreme voorkeur te tonen naar deze selecte groep studenten, kon Slakhoorn profiteren van hun uiteindelijk succes en roem en kon hij hier de vruchten van plukken, zoals gratis Zwerkbaltickets, dozen met snoep of de kans om advies te geven aan hooggeplaatste functionarissen van het Ministerie van Toverkunst.[6]

Hij had de neiging om studenten die volgens hem geen "hoogvliegers" waren, zoals Arthur Wemel en later Arthur's zoon Ron te weren, hoewel hij dit nooit uit wreedheid deed en nog steeds als een vriendelijke man werd beschouwd. Hij was in ieder geval goed in het vinden van talent, aangezien bijna elk lid van de Slakkers een geweldige carrière in veel verschillende gebieden had.[3]

Hij kon ook nooit goed opschieten met een leerling van zijn afdeling, Dorothea Omber, die hij een "idioot mens" vond en "haar nooit gemogen" heeft.[7] Toch probeerde hij al zijn studenten redelijk goed te behandelen.

Tegen de jaren veertig had Slakhoorn Marten Vilijn ontmoet, die later een favoriet van Slakhoorn werd. Marten was erg intelligent en schijnbaar veelbelovend, maar hij wist hoe hij Slakhoorn moest manipuleren door hem te vleien. Perkamentus probeerde Slakhoorn te waarschuwen dat Marten hem gebruikte, maar Slakhoorn geloofde dat hij Marten goed had ingeschat en dat Perkamentus oneerlijk was.[3]

RiddleandSlughorn

Slakhoorn en Vilijn hebben een serieuze conversatie over Gruzielementen

Tijdens het schooljaar van 1943 organiseerde hij een avondmaal in zijn kantoor met een groep die voornamelijk bestond uit jongens van Zwadderich; inclusief Marten. Nadat hij hen uit zijn kantoor had gestuurd, bleef Marten achter en hij ondervroeg Slakhoorn over Gruzielementen. Tevens vroeg hij of het hem krachtiger zou maken als hij er zes zou maken, daarom heeft hij zeven afzonderlijke stukjes ziel verborgen, omdat zeven het meest magische getal is. Ondanks te zijn verrast door Vilijn's interesse in dergelijke Zwarte Kunsten, stemde hij met tegenzin in om hem een overzicht over Gruzielementen te geven, op voorwaarde dat alles wat ze bespraken tussen hen bleef. Met behulp van deze informatie ging Vilijn later aan de slag met het maken van zes Gruzielementen, waardoor hij zichzelf onsterfelijk maakte. Het is waarschijnlijk dat Vilijn al het meeste wist van wat hij nodig had over Gruzielementen, maar het feit dat Slakhoorn een deel van de kennis had verstrekt die dit mogelijk maakte, was een vreselijke waarheid die Slakhoorn de rest van zijn leven met zich mee zou dragen.[6]

Toen Marten Zweinstein verliet, was Slakhoorn boos toen Marten verdween in plaats van uitstekende aanbiedingen van werk aan te nemen en dat hij het contact met hem had verbroken. Slakhoorn begon te beseffen dat Marten niet was wat hij leek.[3]

Toen Heer Voldemort onstond, geloofde Slakhoorn niet dat hij Marten was, vanwege zijn zeer veranderde uiterlijk. Toen Slakhoorn besefte dat de Duistere Tovenaar wel degelijk Marten was, voelde hij zich beschaamd. Toen Voldemort ergens eind jaren zestig en begin jaren zeventig terugkeerde naar Zweinstein om te proberen werk te vinden als leraar Verweer Tegen de Zwarte Kunsten, verstopte Slakhoorn zich in zijn kantoor, zodat hij Marten niet hoefde te ontmoeten. Slakhoorn was blij toen dat niet gebeurde, maar toen de Tovenaarsoorlog uitbrak, hoorde hij geruchten dat Voldemort onsterfelijkheid had bereikt. Hij was ervan overtuigd dat dit zijn schuld was, omdat hij hem over Gruzielementen had verteld. Perkamentus bleef aardig tegen Slakhoorn, ondanks dat hij wist wat hij verborgen hield. Slakhoorn bleef tijdens de oorlog op Zweinstein, aangezien het een veilige plek was en hij zwoer nooit iemand te vertellen wat hij tegen Voldemort had verteld.

Slug Club 6

Hildebrand met leden van de Slakkers, inclusief Lily Evers

Slakhoorn bleef na het vertrek van Vilijn nog vele jaren op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus en bleef daarna nog vele getalenteerde studenten lesgeven. Lucius Malfidus en Gwendoline Jacobs (aanvoerster van de Holyhead Harpies) werden genoemd als oude favorieten van hem. Anderen favorieten waren zijn uiteindelijke opvolger als Toverdrankmeester, Severus Sneep en diens beste vriend Lily Evers, die hij vooral leuk vond vanwege haar brutaliteit en natuurlijke aanleg voor Toverdranken. Lily was één van Slakhoorn's "meest favoriete studenten aller tijden". Er waren nog tal van andere favorieten rond die tijd.

Toen Voldemort in oktober 1981 schijnbaar stierf, was Slakhoorn zelfs nog gelukkiger dan de meeste tovenaars. Hij dacht dat Voldemort's 'dood' betekende dat hij nooit Gruzielementen had gemaakt en dat het hem bevrijdde van de schuld die hij voelde over het informeren van Voldemort over hen. Perkamentus merkte echter op dat Slakhoorn bijzonder blij was met iets waardoor hij Slakhoorn voorzichtig vragen stelde. Omdat hij het gevoel had dat zijn geheim kon worden onthuld, nam Slakhoorn nadat hij bijna vijftig jaar had lesgegeven, ontslag van Zweinstein.[3]

Pensioen en leven op de vlucht (1981-1996)

"Het is een fluitje van een cent, als je maar weet hoe. Je spreekt een eenvoudige Verstijvingsspreuk uit over die idiote inbraakbeveiligingen die ze gebruiken in plaats van gluiposcopen en zorgt ervoor dat de buren je niet zien als je de piano naar binnen brengt."
—Hildebrand Slakhoorn[src]

Na zijn ontslag van Zweinstein in 1981 koos Hildebrand ervoor om met pensioen te gaan. Hij had een zorgeloos pensioen en nam zijn intrek in het huis van zijn overleden ouders. Hij hield van lezen, oud-leden van de Slakkers te bezoeken en hen uit te nodigen voor reüniefeesten bij hem thuis. Het enige wat hij miste was lesgeven en het idee dat nieuwe studenten niet zouden weten wie hij was.[3]

In 1991 bereikte Slakhoorn echter het bericht dat Voldemort nog in een lichaamsloze vorm leefde. De schuld die hij had losgelaten keerde terug toen hij zich realiseerde dat dit zijn oorspronkelijke gedachten dat Voldemort mogelijk Gruzielementen heeft gemaakt bevestigde. Slakhoorn schrok van het idee en wenste dat hij op Zweinstein was gebleven in de hoop dat hij veiliger zou zijn.[3] Hij voelde zich in feite zo schuldig dat hij zijn eigen herinnering aan het incident modificeerde, zowel om zijn schuld voor anderen te verbergen als om zichzelf te beschermen tegen de vreselijke schaamte die hij voelde.[6]

Op 27 juni 1995 werd Slakhoorn bezocht door Jeegers, die duidelijk naar hem toe kwam om hem tot de Dooddoeners te rekruteren[3]. Slakhoorn transformeerde zich snel in een fauteuil en was opgelucht toen hij onopgemerkt bleef.[3] Wat Slakhoorn het meest dwars zat aan Voldemort was dat hij niet begreep wat Voldemort van hem zou willen, waardoor hij ervan overtuigd was dat hij meer volgelingen zocht of dat hij hem wilde doden om zijn geheim veilig te houden.[3] In beide gevallen begon Slakhoorn aan een afgezonderde levensstijl en verhuisde hij van het ene Dreuzelhuis naar het andere, met behulp van zijn vele en gevarieerde contacten om een zeer comfortabele levensstijl te behouden. Hij bleef aandachtig luisteren naar het nieuws, zoals hoe Dorothea Omber door een kudde centauren het Verboden Bos in werd gevoerd. Hoewel hij haar nooit gemogen heeft, vond hij het nogal onooglijk hoe de school haar leraren behandelde, zich niet bewust zijnde dat ze de kudde beledigde met racistische opmerkingen.

Halfblood-00290

Hildebrand met Harry Potter, een toekomstig student en lid van de Slakkers

Slakhoorn was echter niet in staat zich eeuwig te verbergen, zoals hij op een avond in de zomer van 1996 ontdekte toen Albus Perkamentus en Harry Potter hem op kwamen zoeken in het Dreuzeldorp Boven-Botelberg. In een poging Perkamentus te ontvluchten, deed Slakhoorn alsof er en worsteling in zijn huis had plaatsgevonden door het huis te verwoesten, zijn laatste fles dure drakenbloed tegen de muren te gooien en zich te vermommen als een fauteuil. Hij hoopte dat Albus zou denken dat de Dooddoeners hem hadden ontvoerd en vermoord; in zijn haast vergat hij echter het Duistere Teken boven zijn huis te plaatsen. Perkamentus doorzag zijn poging en dwong Hildebrand zich kenbaar te maken. Perkamentus deed alsof hij naar de badkamer ging en liet Harry alleen achter met Slakhoorn. Nadat hij met Harry had gepraat, besefte Slakhoorn wat hij terug zou krijgen als hij terug zou keren naar Zweinstein, zoals een comfortabeler leven, het niet meer hoeven vluchten en de mogelijkheid om de "Uitverkorene" tot lid van de Slakkers te maken. Hij stemde in met zijn terugkeer naar de school op voorwaarde dat hij een loonsverhoging ontving en het oude kantoor van professor Mijmerzoet kreeg, in plaats van het "toilethok" dat hij vroeger had.[6]

Terugkomst van pensionering (1996-1998)

Slakhoorn: "Goed, goed, ik doe het! "
Albus Perkamentus: "Ben je bereid weer les te geven?"
Slakhoorn: "Ja, ja. Ik moet niet goed bij mijn hoofd zijn, maar ik doe het."
— Slakhoorn accepteert de positie van Toverdrankmeester[src]
Slughorn pottermore

Slakhoorn geeft een les op P.U.I.S.T.-niveau

Tijdens het begin van het jaar werd Slakhoorn aangekondigd terug te keren naar zijn positie als Toverdrankmeester, terwijl professor Sneep, die na Slakhoorn's eerste pensionering Toverdrankmeester was, Verweer Tegen de Zwarte Kunsten zou overnemen. Dit kwam tot de verrassing en de verbazing van vele, want Harry verwachtte dat Slakhoorn Verweer Tegen de Zwarte Kunsten zou overnemen. Dit gaf Harry echter hernieuwde hoop om Schouwer te worden, omdat hij er niet in slaagde een Uitmuntend te behalen voor zijn S.L.I.J.M.B.A.L.-examen Toverdranken, waardoor hij onder Sneep geen lessen op P.U.I.S.T.-niveau mocht volgen. Slakhoorn heeft bewezen populairder te zijn dan zijn strikte voorganger, door studenten met een Boven Verwachting zijn lessen te laten volgen, geen onverdiende voordelen jegens studenten van Zwadderich te tonen en de studenten hun interesse te verdienen door verschillende toverdranken te brouwen tijdens de introducerende lezingen.

In zijn eerste zesdejaars les Toverdranken na zijn terugkeer naar Zweinstein, bood Slakhoorn een flesje Felix Fortunatis aan, aan de student die de beste Vocht van de Levende Dood kon brouwen. Met behulp van handgeschreven notities van een mysterieuze Halfbloed Prins in een geleende kopie van Toverdranken voor Gevorderden, maakte Harry met zijn brouwsel indruk op Slakhoorn en won hij het gelukstoverdrankje. Slakhoorn bleef onder de indruk van Harry in de klas, in de overtuiging dat de jonge tovenaar het intuïtieve vermogen van Lily in Toverdranken had geërfd.

Slug Club Christmas party, B6C15M1

Slakhoorn's Kerstclubfeest voor de Slakkers

Later dat jaar zou Perkamentus Harry opdragen de volledige herinnering aan Slakhoorn's conversatie met Marten Vilijn uit de terughoudende Toverdrankmeester te verkrijgen. Na een rampzalige eerste poging waarin Slakhoorn naar Harry schreeuwde en de deur van het klaslokaal achter zich dichtsloeg, besloot Slakhoorn om Harry niet nogmaals de kans te geven om hem te ondervragen. Dit deed hij door hem te ontwijken tijdens de lessen en het stoppen van diners voor de Slakkers. Ondanks dit stemde hij ermee in om Harry te helpen met een onder invloed van liefdesdrank zijnde Ron en werd hem een nieuwe poging bespaard toen Ron werd vergiftigd door een mede die Slakhoorn was "vergeten" om aan Perkamentus te geven voor Kerstmis. Gelukkig gaven deze kans en Felix Fortunatis Harry de perfecte gelegenheid.[6]

Slughorns Memory HBP

Hildebrand overhandigd de echte herinnering aan Harry Potter

Op een avond in Hagrid's huis, nadat hij met Harry was meegegaan om Aragog vaarwel te zeggen, gaf Slakhoorn schoorvoetend de herinnering aan Voldemort door aan Harry. Dit was nadat hij dronken was geworden van de wijn. Harry, op zijn beurt, hielp Slakhoorn bij het verkrijgen van waardevol Acromantula-gif van Aragog. Harry gaf de herinnering vervolgens door aan Perkamentus.

Aan het einde van het schooljaar werd Perkamentus vermoord door Severus Sneep. Slakhoorn was hierdoor diep geschokt en verklaarde dat hij dacht dat hij Sneep kende. Hij drukte ook zijn bezorgdheid uit dat ouders hun kinderen niet zouden toestaan terug te keren naar Zweinstein. Desalniettemin bleef hij op de school en hervatte hij zijn oude functie als afdelingshoofd van Zwadderich.[6]

Slag om Zweinstein

"Het moment is aangebroken waarop Zwadderich moet besluiten aan welke kant het staat. Ga je leerlingen wekken, Hildebrand."
Professor Anderling's waarschuwing voor aanvang van de Slag[src]
PowerSlug

Slakhoorn gebruikt Protego Maxima ter voorbereiding op de Slag om Zweinstein

Slakhoorn bleef op Zweinstein onder het regime van Severus Sneep als schoolhoofd en probeerde, net als de andere leraren, de studenten te beschermen tegen Sneep en de Kragges. Uiteindelijk ontdekte hij waarom Voldemort hem had willen rekruteren. Hij was verrast dat het alleen was om de volbloed en halfbloed studenten te onderwijzen die hij zou toelaten tot Zweinstein.[3]

Toen de Heer van het Duister het kasteel binnenviel met zijn leger, was men ervan overtuigd dat Slakhoorn uit lafheid was gevlucht, maar in werkelijk was hij naar Zweinsveld gegaan om versterkingen te halen. Hij keerde terug naar het kasteel aan het van een groot aantal bewoners en winkeliers uit het dorp, verschillende studenten van Zwadderich die tevens terugkwamen om de school te verdedigen en de vrienden en familie van de studenten en personeelsleden die al aan het vechten waren.[3]

Flitwick Sprout Slughorn

Stronk, Banning en Slakhoorn na het laatste gevecht

Slakhoorn was, samen met Anderling en Romeo, aan het duelleren tegen de Heer van het Duister en bewees zichzelf een getalenteerde duellist, in staat om zichzelf staande te houden tegen de gevaarlijkste Duistere Tovenaar aller tijden.[8] Slakhoorn was één van de laatsten die vóór zijn dood met Voldemort duelleerde, in de overtuiging dat hij de verlossing zou kunnen vinden voor wat hij hem jaren geleden had verteld over Gruzielementen.[3]

Na het gevecht zat hij samen met Pomona Stronk en Filius Banning in de Grote Zaal en vertelde hij dat hij zijn toverstok verloren had tijdens het vechten, maar deze uiteindelijk terugvond in de plooien van zijn gewaad en een paar Dooddoeners "wegstuurde".[9]

Latere leven (na 1998)

Zijn dapperheid tijdens de Slag om Zweinstein werd goed gepubliceerd en veranderde het imago van Zwadderich. Hij ging in 2016 opnieuw met pensioen en kreeg de eer van een eigen portret die in de leerlingenkamer van Zwadderich werd geplaatst.[3]

Uiterlijk

Albus Perkamentus: "Nou, je bent wel een overtuigende fauteuil hoor, Hildebrand."
Slakhoorn: "Het zit 'm allemaal in de bekleding, de vulling heb ik van nature."
— Albus Perkamentus en Hildebrand Slakhoorn[src]
Horace Slughorn (HBP promo) 2

Slakhoorn, een gezette, kale oude man

Slakhoorn wordt beschreven als een moddervette, kale oude man. Hij was kort met een enorme buik, zo groot dat de knopen op zijn huisjasje dreigden eraf te springen. Normaal gesproken zou zijn ronde buik als eerste een kamer binnenkomen en wanneer hij opstond bereikte de bovenkant van zijn hoofd nauwelijks de kin van Albus Perkamentus. Zijn omvang was hetgeen dat de meeste ruimte in beslag nam van zijn coupé in de Zweinsteinexpress en ten minste een kwart van Zacharinus Zoetwarenhuis. Hij werd beschreven met een glanzende kale schedel, vlierbes-kleurige ogen en met een reusachtige zilvergrijze walrussnor.

In zijn jeugd was zijn snor gemberkleurig en zijn haar was dik en stroblond. Hij had mollige handen, dikke duimen en een breed voorhoofd, evenals glimmende knopen op zijn kastanjebruine, fluwelen huisjasje die hij over zijn pyjama van lila zijde droeg. Slakhoorn had een bijzondere voorkeur voor weelderige, ouderwetse kleding: huisjasjes met gouden knopen overdag en luxueuze fluwelen smokingjassen wanneer ze thuis waren. Tijdens een bepaalde reis naar Zweinsveld droeg hij een enorme harige hoed en een overjas met bijpassende bontkraag en klampte hij zich vast aan een grote zak met gekristalliseerde ananas. Toen hij tijdens de Slag om Zweinstein met Voldemort duelleerde, droeg hij een smaragdgroene zijde pyjama. Hij beweerde te lijden aan ouderdom, vermoeidheid, reumatiek en een zwakke borstkas. Volgens Harry leek hij opmerkelijk ongegeneerd voor iemand deed alsof hij een fauteuil was.

Hij was echter nog steeds behendig genoeg om zichzelf in een fauteuil te veranderen, op korte termijn een chaos te creëren wanneer hij onwelkome bezoekers probeerde te ontwijken en op de vlucht te leven voor Voldemort door elke paar weken van huis naar huis te verplaatsen (inclusief de piano). Hij had een voorliefde voor geborduurde kleding, met goudkleurige knopen en veel fluweel.[6] Zijn comfort bestond uit zachte stoelen en voetenbankjes, wijnen en boeken, dozen snoepgoed en dikke kussens, die de kamer waarin hij Harry ontmoette volledig bezette. Zijn grootte paste bij zijn persoonlijkheid: hij was vrolijk en jolig, waggelde rond, draaide aan de uiteinden van zijn walrussnor en ademde vanuit zijn enorme buik. Hij droeg soms een zilveren zakhorloge.

Persoonlijkheid

"Harry wist niet zeker of hij Slakhoorn aardig vond of niet. Waarschijnlijk was hij op zijn eigen manier best vriendelijk geweest, maar hij leek ook ijdel en veel te verbaasd dat iemand met Dreuzelouders een goede heks kon zijn, al had hij dat nog zo heftig ontkend."
—Harry Potter's gevoelens jegens Hildebrand Slakhoorn[src]

Hildebrand Slakhoorn werd beschreven als een stuntelige, vriendelijke persoonlijkheid. Hij was nogal ijdel en hield van eten, vooral gekristalliseerde ananas. Ondanks dat hij een betrekkelijk goedhartig persoon was, had hij alleen oog voor mensen waarvan hij dacht dat zij talent hadden, het ver zouden schoppen in het leven en hem dus nuttige connecties zouden verschaffen en in staat zouden zijn te beïnvloeden of voordeel uit te halen. Terwijl hij dus andere studenten uitnodigde voor de Slakkers, had hij de neiging mensen zoals Ronald Wemel grofweg te negeren omdat hij ze niet belangrijk, getalenteerd of beroemd genoeg vond om zijn aandacht te trekken. Hij begon ook met het negeren van Alfons Gasthuis nadat hij ontdekte dat hij geen enkele gelijkenis had met zijn volleerde oom, ondanks dat hij hem had uitgenodigd voor de heroprichting van de Slakkers.

Horace3

Hildebrand Slakhoorn praat tegen Harry Potter, die hij probeerde te 'verzamelen'

Slakhoorn is nogal een hypocriet, aangezien hij Harry vertelde dat hij geloofde dat leraren geen favorieten mochten hebben, maar vervolgens vertelde dat Harry's moeder, Lily Evers, één van de zijne was. Kort na deze ontmoeting vertelde Perkamentus Harry dat Slakhoorn in feite een leraar was, maar dat hij een groep van zijn favoriete studenten met hem in het centrum vormde om connecties te smeden, introducties te maken en er altijd een voordeel uit te halen. Bovendien zegt hij dat hij niet bevooroordeeld is jegens studenten met Dreuzelouders, maar leek wel verbaasd toen Harry zei dat Hermelien Griffel de beste in zijn jaar was; ondanks dit beweert hij dat Lily één van de meest getalenteerde studenten was die hij ooit onderwezen heeft en vergelijkt hij vaak Harry's talent met het hare in zeer gunstige bewoordingen. Het lijkt erop dat Slakhoorn van mening is dat studenten met zuiver bloed meestal het beste talent vertoonden, maar dat hij blij was om Dreuzelgeborenen of halfbloeden in zijn binnenste cirkel te brengen als hij dacht dat ze getalenteerd en begaafd genoeg waren.

In vergelijking met Sneep, waren Slakhoorn's lesmethoden vriendelijker, prikkelbaarder en interactiever, niet anders dan hoe een goedaardige professor lessen geeft. Hij leek ook te weten hoe hij zijn studenten moest motiveren voor zijn vak; tijdens zijn eerste les Toverdranken moedigde hij zijn studenten aan om het Vocht van de Levende Dood te brouwen, met een flesje Felix Fortunatis als beloning voor de student die deze het beste kon bereiden. Dit was Harry die hierin uitblonk met een boek met aantekeningen van de Halfbloed Prins. Hij toonde ook geen moeite om zijn schoolcontacten te gebruiken om nuttige bezittingen voor eigen gewin te verkrijgen, zoals toen hij Pomona Stronk overtuigde om verse plantenmonsters uit de Kassen te leveren als toverdrankingrediënten, of toen hij misbruik maakte van de daarmee gepaard gaande wanhoop van Hagrid om een deel van het kostbare gif van Aragog af te tappen, samen met een voorraad eenhoornharen die Hagrid in zijn huis had. Slakhoorn's professionele relaties met zijn collega's werkten vaak ook tot wederzijds voordeel, vaak in samenwerking met zijn collega's om hun voordeel voor de studenten te vergroten, zoals ervoor zorgen dat zijn studenten voldoende reserve-ingrediënten uit de kassen van Pomona Stronk hadden en zijn eigen expertise binnen haar vakgebied aan te reiken in ruil voor de gunst.

"Na wat er met je arme vriend Ralf gebeurd is, heb ik eerst een huis-elf van alle flessen laten proeven."
—Slakhoorn terwijl hij wijn inschenkt voor Harry en Hagrid[src]

Slakhoorn toonde over het algemeen de meer positieve eigenschappen van Zwadderich, zoals ambitie. Hij wenste nooit zelf beroemd te zijn; in plaats daarvan gaf hij de voorkeur aan het helpen van anderen om beroemd te worden, wat hem, mits succesvol, invloed en/of voordelen opleverde, zoals het aanstellen van het volgende junior-lid van het Contactpunt Kobolden, gratis Zwerkbal-tickets of een doos met zijn favoriete gekristalliseerde ananas. Hij vereerde wezens zoals Acromantula's en vond Aragog dan ook een prachtig exemplaar.[6] Slakhoorn had duidelijk zelfzucht; hij zei dat alle mede die hij meebracht veilig was om te drinken, omdat hij een huiself van iedere fles liet drinken om er zeker van te zijn dat deze niet vergiftigd waren. Deze openbaring verontrustte Harry, omdat het aantoonde dat Slakhoorn niets verkeerds zag in het riskeren van het leven van een huiself om het zijne te beschermen. Er is echter de mogelijkheid dat Slakhoorn een tegengif had om de aan de huiself te geven als er gif in de drank aanwezig zou zijn. De hiervoor genoemde mogelijkheid is zeer waarschijnlijk te wijten aan Slakhoorn's kennis van tegengiffen, over het algemeen aardige en zorgzame aard en vanwege zijn vastbeslotenheid om gevaarlijke fouten uit het verleden niet te herhalen.

Slakhoorn wilde graag meer contacten maken en maakte in zijn functie als leraar de gewoonte regelmatig met studenten af te spreken die beroemd waren (Harry Potter), gerelateerd aan beroemde mensen (Magnus Stoker), of begaafd en getalenteerd op één of andere manier (bijv. Hermelien Griffel, Ginny Wemel). Bekend als "de Slakkers", werd deze groep studenten constant uitgenodigd voor diners en feesten in het kantoor van Slakhoorn. Studenten die hij niet als "hoogvliegers" beschouwde, zoals Arthur Wemel en later zijn zoon Ron, werden eenvoudigweg genegeerd. Degenen met bewezen negatieve connecties, zoals Draco Malfidus, gezien zijn vader een Dooddoeners was en opgesloten in Azkaban, werden ook niet uitgenodigd voor de bijeenkomsten. Terwijl hij Alfons Gasthuis uitnodigde vanwege zijn connectie met de beroemde Damocles, begon Hildebrand Gasthuis te negeren zodra hij ontdekte dat hij geen contact met hem had.[6]

Horasclass

Hildebrand Slakhoorn na een eerstejaars les

Slakhoorn's persoonlijkheid was in veel opzichten in tegenspraak met het stereotype van het "slechte Zwadderich" dat door veel studenten van de andere afdelingen, Griffoendor in het bijzonder, werd aangenomen. Hij was geen slecht persoon en leek geen echt vooroordeel te hebben tegen Dreuzelgeborenen. Terwijl hij dacht dat volbloeden in het algemeen meer tovertalenten hadden, was hij altijd blij om Dreuzelgeborenen en halfbloeden met een groot potentieel te ontmoeten en te onderwijzen. Hij was echter zelfingenomen genoeg om studenten met status of talent te bevoordelen, grotendeels met het doel in de toekomst van zijn connectie met hen te profiteren. Hij voelde zich vreselijk schuldig over de informatie die hij aan Marten Vilijn over Gruzielementen had gegeven en modificeerde grofweg zijn herinnering aan de gebeurtenis om te voorkomen dat iemand te weten kwam wat hij had gedaan, maar ook om zijn eigen schuldgevoelens te verzachten. Hoewel Albus Perkamentus ongetwijfeld serieus geprobeerd zou hebben om het belang van de inhoud van de originele herinnering te verkrijgen, weigerde Slakhoorn koppig hem dit te geven tot 1997. Hij was tevens geschokt door zijn onopzettelijke vergiftiging van Ron Wemel en kwam hem later opzoeken in de Ziekenzaal.[6]

Ondanks zijn ambitie wist Slakhoorn waar hij zijn persoonlijke grenzen moest trekken. Zijn neiging om zich te verbinden met machtige, getalenteerde en belangrijke mensen verblindden hem nooit voor zijn morele waarden en daardoor kwam hij niet in de verleiding om samen te werken met Heer Voldemort en zijn Dooddoeners. In tegenstelling tot Peter Pippeling, Dorothea Omber en anderen die zich graag met machtige mensen wilden omringen, was hij niet iemand die zich bij de winnende zijde aan zou sluiten. Slakhoorn wist waar zijn loyaliteit lag en hij vocht dan ook tegen Heer Voldemort tijdens het laatste gevecht.

Tijdens het laatste gevecht werd aanvankelijk gedacht dat Slakhoorn met de andere Zwadderaars uit lafheid was gevlucht, maar in werkelijkheid was hij vertrokken om versterking te verzamelen en terug te keren naar de strijd. Dit, samen met het feit dat hij onbevreesd tegen Voldemort opstond, toonde aan dat hij een moedig man was. Terwijl hij aanvankelijk probeerde zich te verstoppen en zichzelf in geen enkel gevaar of conflict te brengen, was hij bereid om zichzelf en anderen mensen te verdedigen wanneer aan zijn loyaliteit werd getwijfeld, wanneer hij in een hoek werd gedreven en wanneer het nodig was om diegenen waar hij om gaf te beschermen. Hij had tevens een sterke wil en was in staat Occlumentie te beheersen, een zeldzaam vermogen dat een sterke geest vereist.

Slakhoorn bezat ook een groot vermogen om schaamte te voelen en spijt te hebben voor zijn fouten, waarvan hij vaak probeerde het te verdoezelen, te verbergen, of als het erop aankwam, tegen te vechten met al zijn magische krachten. Zijn vastberadenheid om fouten uit het verleden niet te herhalen of ze te laten rusten, is vrij duidelijk in zijn overhandiging van de herinnering van Gruzielementen aan Harry en zijn duel met Voldemort. Hij beschouwt het geven van informatie over de mogelijkheid van meerdere Gruzielementen aan de jonge Marten Vilijn duidelijk als zijn grootste fout.

Slakhoorn is een nogal analytisch en berekenend persoon, in staat om een groot potentieel in studenten te zien, maar heeft ook zijn blinde vlekken, zoals het negeren van de latere talenten van Ron Wemel en zijn kwetsbaarheid voor de vleierij van Marten Vilijn. Zijn analytische vaardigheden en gedachtegang stonden hem toe om de vroege pogingen van Harry om de herinnering van de Gruzielementen te verkrijgen, te doorzien. In veel opzichten bezit Slakhoorn niet alleen een buitengewoon sterk moreel kompas, maar is hij ook de volmaakte strateeg, bijvoorbeeld wanneer hij de noodzakelijke versterking vanuit Zweinsveld verzamelde om te helpen in de Slag om Zweinstein. Deze neiging tot strategie en het sluiten van krachtige allianties is in overeenstemming met Zwadderich's eigenschappen sluwheid en broederschap, aangezien Zwadderaars berekende risico's nemen en altijd een back-upplan hebben, meestal vertrouwend om loyale en betrouwbare bondgenoten, iets waar Slakhoorn een genie in is. Op veel verschillende manieren belichaamt Hildebrand Slakhoorn de beste eigenschappen die Zwadderich te bieden heeft: broederschap, sterke sociale intuïtie, sluwheid en strategie.

Magische vaardigheden

Slakhoorn: "Wat zouden de Dooddoeners moeten met zo'n arme, versleten oude tobber als ik?"
Albus Perkamentus: "Ik denk dat ze je aanzienlijke talenten willen aanwenden voor dwang, marteling en moord."
Perkamentus met betrekking tot wat Voldemort met Slakhoorn's vaardigheden zou willen bereiken[src]

Hildebrand Slakhoorn was een zeer krachtige tovenaar met een breed scala aan vaardigheden. Lucius Malfidus prees zijn zoon over de competentie van Slakhoorn en Albus Perkamentus respecteerde de capaciteiten van Slakhoorn door te zeggen dat hij een buitengewoon bekwame tovenaar was.

  • Occlumentie: Hildebrand was een buitengewoon bekwame Occlumens, die zijn geest kon beschermen tegen zelfs een tovenaar van Albus Perkamentus' kaliber.
  • Herinnering modificatie: Hildebrand was in staat om zijn eigen herinneringen te modificeren om het iets minder afschuwelijk te laten lijken, zoals aangetoond in het geval van Marten Vilijn's vragen over Gruzielementen. DIt was echter grof gedaan, want delen van de herinnering waren wolken met dreunende stem, in plaats van een echt beeld.
  • Onbedwingbare wil: Het feit dat Slakhoorn in staat was Occlumentie te beheersen en zijn echte herinnering niet aan Perkamentus en Harry te geven, bewees dat zijn wilskracht buitengewoon sterk was. Dit was vooral duidelijk omdat hij niet bereid was om samen te werken met Duistere Tovenaars zoals Voldemort, ondanks zijn neiging om zich te verbinden met machtige mensen, en zijn uiteindelijke duel met Voldemort tijdens de Slag om Zweinstein.
  • Transfiguratie: Ondanks zijn brede omtrek was Hildebrand uiterst behendig, in staat om binnen enkele seconden de indruk te wekken van een worsteling in zijn huis en zichzelf te transformeren in een fauteuil; menselijke transfiguratie is iets dat alleen een meester van die kunst kan bereiken.[6]
  • Duelleren: Slakhoorn was een bekwame duellist, in staat om de Slag om Zweinstein te overleven en zich staande te houden, zelfs tegen Heer Voldemort zelf. Er moeten echter worden opgemerkt dat hij samen met Minerva Anderling en Romeo Wolkenveldt tegen Voldemort vocht. Hoewel Voldemort destijds de Zegevlier hanteerde, had de Heer van het Duister de volledige kracht van de stok niet ontgrendeld en het liefdesoffer van Harry Potter verzwakte de kracht van Voldemort's spreuken.[8]
  • Toverdrankmaker: Misschien wel de beste onder de vele talenten van Slakhoorn was zijn vermogen als toverdrankmaker. Slakhoorn was in staat extreem gecompliceerde dranken te maken, zoals Felix Fortunatis, Wisseldrank en Amortentia. Hij was een Toverdrankmeester, aangezien hij het onderwerp op P.U.I.S.T.-niveau onderwijst en werd als gelijk aan Severus Sneep in dit vakgebied gezien, omdat hij met Sneep's bewerkingen in een kopie van Toverdranken voor Gevorderden instemde en deze begreep. Hij had ook een volledig begrip van de Derde Wet van Klokker en was buitengewoon bekwaam met tegengiffen, gezien hij in staat was om de lange en gecompliceerde theorie over dit onderwerp voor te dragen aan een P.U.I.S.T.-niveau klas en snel en zonder moeite een perfecte remedie kon maken voor een zeer krachtige Amortentia.[6]
  • Non-verbale magie: In 1996 hebben Slakhoorn en Albus Perkamentus een volledige kamer gerestaureerd met "een identiek, weids gebaar" met hun toverstokken, zonder dat één van beiden een woord sprak. Hij haalde tevens één van zijn eigen herinneringen uit zijn slaap voor Harry Potter, zonder een bezwering. Er wordt tevens niet vermeld dat Hildebrand iets zegt tijdens zijn duel met Voldemort.
  • Bezweringen: Slakhoorn was in staat om een volledige kamer met één spreuk te repareren (met hulp van Perkamentus), Harry één van zijn herinneringen te geven en de Anapneo-spreuk gemakkelijk en succesvol te gebruiken.
  • Kennis van Zwarte Kunsten: Professor Slakhoorn had een aanzienlijke kennis van de Zwarte Kunsten. Hoewel hij deze kennis voornamelijk gebruikte om zich tegen hen te verdedigen, kende hij geavanceerde verdedigingsmiddelen die hij gebruikte om Zweinstein te beschermen en zich staande te houden tegen Voldemort in de strijd. Hij heeft tevens het extreem geavanceerde vermogen om Gruzielementen te maken bestudeerd, maar deze zelf nooit gebruikt. Hij was ontzet door de simpele suggestie om mensen te vermoorden, dus hij ging nooit verder dan de theoretische kennis, maar hij wist genoeg om Marten Vilijn alles te vertellen wat hij moest weten om onsterfelijkheid te bereiken.
  • Sociaal netwerken: Slakhoorn was een doorgewinterd en begaafd persoon in zijn vermogen krachtige en langdurige connecties te vormen gedurende zijn gehele loopbaan als leraar. Het vermogen om connecties voor zichzelf en anderen te maken, maakt hem een waardevolle bondgenoot en gaf hem na tientallen jaren de mogelijkheid om hier voor zowel zichzelf-dienende als onbaatzuchtige reden voordeel uit te halen.
  • Liefde: Hoewel niet zo geleerd in deze tak van magie als zijn vriend en collega, Albus Perkamentus, was Slakhoorn nog steeds buitengewoon goed geïnformeerd en krachtig met betrekking tot liefde. Dit werd duidelijk tijdens het lesgeven in liefdesdranken, omdat hij onderscheid kon maken tussen obsessieve liefde veroorzaakt door de liefdesdranken en de oprechte, onvoorwaardelijke liefde die de meeste mensen voelden. Hij is duidelijk in staat tot liefhebben, gezien het hem toestond zijn schaamte en gruwelijke herinnering te overwinnen en het aan Harry te geven als een wapen om het monster waarvoor hij zich gedeeltelijk verantwoordelijk voor voelde voor zijn creatie te stoppen. Het was tenslotte Voldemort die vele van zijn geliefde studenten doodde, met name Lily Evers, op wie Slakhoorn erg gesteld was en als één van zijn meest favoriete studenten zag. Slakhoorn voelde ook grote behoefte om zijn studenten te beschermen, ongeacht zijn favoritisme, wat zijn meest opvallende kwaliteit was. Het was ook zijn vermogen om lief te hebben wat Slakhoorn de kracht gaf om uiteindelijk zijn ware loyaliteit te tonen en tegen Voldemort zelf te vechten.

Bezittingen

ProfHoraceSlughornWandNN8294-0

Hildebrand's toverstok

  • Toverstok: Hoogstwaarschijnlijk kocht Slakhoorn zijn toverstok op elfjarige leeftijd en voordat hij aan Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus begon bij Olivander, net als vele andere heksen en tovenaars in Groot-Brittannië. Het is zesentwintig centimeter lang en is gemaakt van cederhout met een kern van drakenhartbloed. Het handvat heeft twee uitsteeksels die aan het uiteinde uitsteken, wat zou kunnen verwijzen naar zijn achternaam 'Slakhoorn'.
    SlughornsHourglass

    Zandloper

  • Zandloper: Slakhoorn's zandloper is een klok gemaakt van twee glazen vaten die verbonden zijn met een nauwe doorgang, met een groene vloeistof die door de binnenkant stroomt en een slangenontwerp aan de buitenkant (vertegenwoordiging van zijn status als Zwadderaar en afdelingshoofd van Zwadderich). Hij bezat het al voordat Marten Vilijn op Zweinstein studeerde. Het zand loopt evenredig mee met de kwaliteit van het gesprek: bij een stimulerend gesprek loopt het zand langzaam en vice versa.
  • Aktetas van drakenleer: Hildebrand bezat tevens een vrij dure aktetas gemaakt van kostbaar drakenhuid, die hij gebruikte om zijn persoonlijke bezittingen in te bewaren, voornamelijk documenten die verband houden met het onderwerp dat hij op school onderwijst.
  • Toverdrankmakers-kit: Hier bewaarde Slakhoorn zijn kant-en-klare voorraad toverdrankingrediënten. Hildebrand haalde hier op verzoek van Harry om zijn vriend te genezen verschillende ingrediënten uit om een tegengif voor Ron's door liefdesdrank veroorzaakte liefdesziekte te maken. Het is ook waar Slakhoorn een bezoar plaatste die Harry hem in één van zijn lessen liet zien.
  • Piano: Hildebrand bezat een piano. Toen hij op de vlucht was voor de Dooddoeners nam hij de piano mee en zorgde hij ervoor dat "de buren hem niet zagen als hij de piano naar binnen bracht".
  • Tegengif tegen Veritaserum (vermoedelijk): Perkametus vermoed dat sinds hij Slakhoorn vroeg om de herinnering met betrekking tot Marten Vilijn en zijn vraag naar Gruzielementen te onthullen, de Toverdrankmeester als voorzorgsmaatregel voor verdere pogingen een tegengif tegen Veritaserum bij zich droeg.

Relaties

Lily Evers

"Van een student gekregen, mijn Francis... Op een lentemiddag stond er opeens een kom op mijn tafel, met een klein laagje helder water erin. En aan de oppervlakte dreef een klein bloemblaadje... Ik keek toe hoe het zonk... vlak voor het de bodem raakte, veranderde 't zomaar in een heel klein visje. 'T was prachtige magie, wonderbaarlijk om te zien... 'T blad was afkomstig van een lelie, je moeder. De dag dat ik beneden kwam, de dag dat de kom leeg was, was de dag dat je moeder... Ik weet wat je zoekt... maar ik kan je niet helpen. Het zou me kapot maken."
—Slakhoorn in zijn latere jaren over Lily Evers tegen haar zoon Harry Potter[src]
Lily Potter1

Lily Evers, één van zijn favoriete studenten

Tijdens haar tijd op Zweinstein bleek Lily Evers erg getalenteerd te zijn in Toverdranken, werd zij één van Slakhoorn's beste studenten en lid van de Slakkers. Slakhoorn beschouwde haar als één van zijn favoriete studenten, hoewel hij verrast was door haar Dreuzel-achtergrond. Slakhoorn geloofde dat Lily een aardige, geestige en charmante student was en hij betwijfelde dat iemand die haar ontmoette haar niet aardig zou vinden.

Lily gaf Slakhoorn een kom met water en een bloemblaadje van een lelie die veranderde in een vis, die hij Francis noemde. Toen hij zag dat Francis op een dag was verdwenen, realiseerde Slakhoorn zich dat Lily Evers was overleden. Hij was erg overstuur toen hij hoorde wat er met de Potters was gebeurd en hij rouwde vele jaren na haar dood nog steeds om het verlies. Harry Potter gebruikte Slakhoorn's voorliefde voor Lily in zijn voordeel, onder de invloed van Felix Fortunatis slaagde hij erin Slakhoorn met succes te overtuigen om hem de echte herinnering aan Marten Vilijn's onderzoek naar Gruzielementen te geven en beweerde dat het alle fouten die Slakhoorn oorspronkelijk had gemaakt ongedaan zou maken. Slakhoorn was erg close met Lily, wie hij een extreem zorgzame en liefdevolle jonge vrouw vond, een kermerk dat Slakhoorn lang na haar dood nog bij bleef. In zekere zin voelde hij zich verantwoordelijk voor de dood van Lily en vele anderen, omdat hij Marten Vilijn de kennis had gegeven over Gruzielementen. Zijn verlangen om haar moordenaar te stoppen was genoeg om zijn schaamte te overwinnen, waardoor Harry de gruwelijke herinnering kon verkrijgen en uiteindelijk zijn moeder en Slakhoorn's geliefde student kon wreken.

Harry Potter

"Je bent getalenteerd, beroemd en machtig — alles wat Hildebrand graag ziet. Je past bijzonder goed in zijn collectie, Harry. Misschien wel als z'n pronkstuk."
—Albus Perkamentus waarschuwt Harry Potter dat Slakhoorn zal proberen hem te verzamelen[src]
Harry Potter movies hbp promostills 6-0

Harry Potter, één van zijn favoriete studenten

Hildebrand Slakhoorn ontmoette Harry Potter voor het eerst in 1996, toen Harry en Albus Perkamentus hem wisten op te sporen in het Dreuzelhuis waar hij destijds woonde, om hem over te halen terug te keren naar Zweinstein. Door Slakhoorn's neiging om beroemde, goed verbonden of getalenteerde jonge geesten te 'verzamelen', gaf hij toe aan het verzoek van Perkamentus na zijn ontmoeting met Harry. Hij werd Toverdrankmeester voor het schooljaar van 1996-1997 en verspilde geen tijd aan het uitnodigen van Harry om zich bij de 'Slakkers' aan te sluiten. Met behulp van het de notities van de Halfbloed Prins leek Harry in de voetsporen van zijn moeder te treden als een groot toverdrankmaker, wat Slakhoorn's genoegen nog meer aanwakkerde.

Tijdens één van hun privélessen liet Perkamentus Harry een herinnering van Slakhoorn zien, waarin een jonge Marten Vilijn de Toverdrankmeester vraagt naar Gruzielementen. Omdat de herinnering overduidelijk gemodificeerd was om het te laten lijken alsof Slakhoorn had geweigerd te antwoorden, was het onmogelijk om precies te onderscheiden wat Marten Vilijn over Gruzielementen wilde weten. Perkamentus vertelde Harry dat de originele herinnering ongetwijfeld essentieel zou zijn om te bepalen wat de uiteindelijk ondergang van Voldemort zou kunnen betekenen en gaf Harry de opdracht het te verkrijgen.

Slakhoorn voelde dat Harry de herinnering probeerde te verkrijgen en probeerde hem vervolgens te ontwijken. Hij stopte met het geven van diners voor de Slakkers en vluchtte na iedere les Toverdranken het lokaal uit. Hij voelde zich vreselijk schuldig omdat hij Marten Vilijn de informatie over Gruzielementen had gegeven.


Harry Potter: "Ik ga u iets vertellen... iets waar anderen alleen maar naar raden... Het klopt. Ik ben de Uitverkorene. Alleen ik kan hem vernietigen, maar daarvoor moet ik weten wat Marten Vilijn u jaren geleden in uw kamer gevraagd heeft én ik moet weten wat u toen antwoordde... Wees moedig, professor... moedig, zoals mijn moeder... anders maakt u haar ten schande... anders is ze voor niets gestorven... anders zal de kom altijd leeg blijven... voor altijd..."
Slakhoorn: "Alsjeblieft... denk niet te slecht over me als je het ziet... je hebt geen idee hoe hij was, zelfs toen al..."
— Harry en Slakhoorn in 1997[src]


Na verschillende mislukte pogingen verkreeg Harry uiteindelijk de herinnering van een zeer dronken Slakhoorn, met behulp van Felix Fortunatis en de kans voor Slakhoorn om een paar flesjes waardevol Acromantula-gif te verzamelen. De herinnering bevestigde Perkamentus zijn vermoedens dat Voldemort van plan was om zeven Gruzielementen te maken en dat Harry de missie van Perkamentus zou moeten voortzetten om ze te vernietigen.

Hoewel Harry aanvankelijk Slakhoorn's "pronkstuk" leek, zoals Perkamentus het uitdrukte, voelde Slakhoorn oprechte zorgzaamheid naar de jongen en vocht hij zonder angst met de Heer van het Duister in een dappere poging de veronderstelde dood van Harry te wreken en voor eeuwig een eind te maken aan de kwaadaardige strijdmacht. Het is voldoende om te zeggen dat Harry één van de vele studenten was waar Slakhoorn dol op was, zonder er voordeel uit te willen halen.

Marten Vilijn

"Toen ik meneer Vilijn ontmoette, was hij een stille, toegewijde knul, die een goede tovenaar wilde worden. Net zoals andere studenten. Zelfs, net zoals jij."
—Slakhoorn praat over Marten Vilijn[src]
Tom Riddle (16 years old)-0

Marten Vilijn, één van zijn voormalige favorieten

Professor Slakhoorn was de Toverdrankmeester tijdens Marten Vilijn's jaren op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Als afdelingshoofd van Marten's afdeling en zijn neiging om studenten te begunstigen die talent vertoonden, werd Slakhoorn zijn mentor en was hij waarschijnlijk de professor die Tom het aardigst vond. Vilijn wist dat hij één van Slakhoorn's favorieten was en manipuleerde daarom Slakhoorn door hem te vleien.[3]

Op een dag vroeg Vilijn aan Slakhoorn over Gruzielementen en Slakhoorn — nadat hij zichzelf had overtuigd dat Marten's bedoeling 'puur academisch' waren — vertelde hem schoorvoetend wat het kostte om er één te maken, hoewel hij weigerde Marten details te geven. Het belangrijkste was dat toen Marten vroeg of het mogelijk was om meer dan één Gruzielement te creëren, Slakhoorn ontstelt leek door het idee, maar niet ontkende dat het kon worden gedaan. Vilijn hield zijn belofte aan Slakhoorn om nooit de inhoud van hun gesprek die avond openbaar te maken, dus impliceerde ook nooit de bijdrage van Slakhoorn aan wat Heer Voldemort zou worden. Hoewel dit hoogstwaarschijnlijk was omdat Voldemort nooit toe zou geven dat hij hulp nodig had om onsterfelijkheid te bereiken en om zijn ultieme geheim te bewaren.

Hoe dan ook, Slakhoorn had nog steeds vertrouwen in Marten en negeerde Albus Perkamentus toen hij probeerde hem te waarschuwen dat Marten hem enkel gebruikte.[3] Slakhoorn geloofde dat hij Marten goed had beoordeeld en verdedigde hem. Dit veranderde echter toen Marten Zweinstein verliet. Marten verdween en heeft veel geweldige carrièreoffers afgewezen. Hij verbrak de banden met Slakhoorn, wat hem waarschijnlijk van streek maakte omdat hij graag in contact bleef met zijn oude studenten die hij als getalenteerd had beschouwd, in de hoop er dingen voor terug te krijgen.[3]

Met de informatie van Slakhoorn slaagde Vilijn erin zeven Gruzielementen te creëren en in de buurt van onsterfelijkheid te komen. Toen Vilijn vele jaren later terugkeerde naar Zweinstein om werk te zoeken op Zweinstein, was Slakhoorn doodsbang en verstopte zich in zijn kantoor zodat hij niet met hem hoefde te praten.[3]

Toen Marten terugkeerde als Voldemort en geruchten zich begonnen te verspreiden tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog dat Voldemort inderdaad onsterfelijkheid had bereikt, voelde Slakhoorn zich ongelooflijk schuldig over het aan Marten vertellen hoe dit te bereiken. Hij schaamde zich zo dat hij zelfs zijn eigen herinneringen modificeerde, zodat hij het niet hoefde te onthouden. Hij bleef op Zweinstein tot het einde van de oorlog, in de overtuiging dat dit de veiligste plek was. Toen Voldemort in 1981 'stierf', voelde hij zich blij omdat hij geloofde dat hij nooit verantwoordelijk was voor het helpen van Marten bij het maken van Gruzielementen. De schuld bleef echter in mindere mate bestaan, omdat hij nog steeds bang was dat iemand zou ontdekken wat hij had gezegd en het was daardoor dat hij na het einde van de oorlog met pensioen ging.[3]

Toen Voldemort in 1995 terugkeerde, wist Slakhoorn zonder enige twijfel dat Marten Gruzielementen had gemaakt. Hij was bang dat Voldemort hem zou opzoeken om hem te rekruteren of te vermoorden om hun geheim te bewaren. Voldemort probeerde al snel Slakhoorn op te sporen, wat hij destijds niet begreep. Slakhoorn ontsnapte en verborg zich voor meer dan een jaar voor Voldemort en keerde zelfs terug naar Zweinstein.[3]

Hoewel Slakhoorn zijn herinnering had weten te modificeren om te verbergen wat hij Marten had verteld, slaagde Harry Potter er in 1997 in om de originele herinnering te verkrijgen met behulp van Felix Fortunatis. Uit deze herinnering haalde Perkamentus cruciale informatie over wat Voldemort had gedaan en wat er nodig zou zijn om hem te vernietigen.

Toen Voldemort in 1997 Zweinstein overnam, ontdekte Slakhoorn eindelijk wat Marten van hem wilde. Tot zijn verbazing merkte hij dat het enkel was om les te geven op Zweinstein, wat aantoonde dat Marten Slakhoorn, zijn status en lessen genoeg respecteerde om hem te laten blijven.[3] Uiteindelijk vocht Slakhoorn met de hulp van Minerva Anderling en Romeo Wolkenveldt tegen Voldemort tijdens de Slag om Zweinstein in 1998. Zijn duel met hem stelde hem waarschijnlijk in staat om de cirkel rond te komen voor zijn bijdrage aan de macht van zijn voormalige student en alle doden die na zijn terugkeer aan het licht kwamen. In dit opzicht verloste Slakhoorn in zijn eigen ogen zichzelf en vocht voor iedereen die ooit door Voldemort was geschaad.

Albus Perkamentus

"Maar goed... in tijden als deze houdt de voorzichtige tovenaar zich gedeisd. Perkamentus heeft mooi praten, maar als ik nu zou terugkeren naar Zweinstein, zou dat gelijkstaan aan een openlijke steunbetuiging aan de Orde van de Feniks! En hoewel ze vast allemaal hoogstaand en dapper en weet ik veel zijn, ligt het sterftecijfer me eerlijk gezegd net ietsje te hoog..."
—Slakhoorn verklaart zijn tegenzin om te stoppen met vluchten[src]
600full-Albus-Dumbledore-the-prisoner-of-azkaban-photo

Albus Perkamentus, zijn goede vriend en collega

Albus Perkamentus en Hildebrand Slakhoorn waren collega's op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus van 1931 tot 1981, nadat Slakhoorn met pensioen ging en Severus Sneep zijn plaats als Toverdrankmeester overnam. Omdat Slakhoorn evenmin geneigd was om zich aan te sluiten bij de Orde van de Feniks als de Dooddoeners, accepteerde Perkamentus hoogstwaarschijnlijk Slakhoorn's matige zelfingenomenheid, maar over het algemeen ook de onschadelijke en bijzonder getalenteerde tovenaar die hij was. Perkamentus vroeg Slakhoorn om zijn oude positie in 1996 te hervatten en Slakhoorn accepteerde dit, nadat hij verleid werd met het vooruitzicht Harry Potter te kunnen onderwijzen.

Perkamentus wilde zorgvuldig met Slakhoorn te werk gaan en hem niet dwingen om de herinnering te onthullen, omdat het hun vriendschap zou ruïneren. Perkamentus vreesde dat als Slakhoorn zich verraden voelde, hij misschien de school zou verlaten en zich mogelijk zelfs bij de Heer van het Duister zou voegen.

Perkamentus vermoedde dat Slakhoorn onbedoeld Marten Vilijn gevaarlijke informatie zou hebben gegeven; om precies te bepalen waar Vilijn het voor zou gebruiken, probeerde Perkamentus de herinnering van de specifieke conversatie met Slakhoorn te verkrijgen. Beschaamd over dat hij zichzelf had toegestaan om te worden gecharmeerd, modificeerde Slakhoorn de herinnering en gaf Perkamentus die versie. Gezien Slakhoorn's voorliefde voor beroemde en/of getalenteerde tovenaars, droeg Perkamentus Harry, misschien wel de meest beroemde student die Slakhoorn ooit zou onderwijzen, op om de originele herinnering te verkrijgen. Zoals Perkamentus voorspeld had, was Harry in de perfecte positie geweest om Slakhoorn te overtuigen de waarheid te onthullen en samen begonnen Perkamentus en Harry de taak om de Gruzielementen van Voldemort te vernietigen.

Hildebrand was diep geroerd door de dood van Perkamentus en was aanwezig bij zijn begrafenis. Tijdens de Slag om Zweinstein vocht Hildebrand tegen de Heer van het Duister ter ere van de dood van zijn vriend en om zijn voormalige studenten en school te beschermen.

De Slakkers

"Een toast, op de briljantste en beste van Zweinstein!"
—Slakhoorn met betrekking tot de Slakkers[src]
Halfblood-01662

Een diner van de Slakkers

Slakhoorn gaf de voorkeur om zich te laten associëren met goed verbonden studenten of degenen met veelbelovende toekomstige carrières. Deze selecte groep aan studenten die hij rond zich verzameld had, werden de 'Slakkers' genoemd, gebaseerd op het eerste deel van zijn achternaam. Hildebrand geloofde dat al zijn favorieten potentieel hadden om zeer succesvol te worden en hoopten in de toekomst te profiteren van het bevorderen van de connectie die hij met hen gemaakt had. Sommige van zijn oud-studenten die zijn verwachtingen hadden behaald of overtroffen tegen de tijd dat hij in 1996 weer begon met lesgeven op Zweinstein waren Ambrosius Flier, Dirk Kramer, Barnabas Botterijk, Elias Mier, en Gwendoline Jacobs.

Er waren echter nog andere van zijn voormalige studenten die enige graad van faam bereikten (of beter gezegd, bekendheid) waarmee hij geen contact had, noch benaderde hij hun kinderen in 1996, omdat hij niet graag met Dooddoeners in verband wilde worden gebracht — deze voormalige studenten waren Lucius Malfidus, Arduin, de van Detta's, Noot en Kwast.

Sommige leden van de Slakkers tijdens Hildebrand's tweede termijn als Toverdrankmeesters op Zweinstein waren Harry Potter, Hermelien Griffel, Ginny Wemel, Benno Zabini, Magnus Stoker en Flora en Hestia Kragge. Zij hadden allemaal connecties met iemand die beroemd was, behalve Hermelien en Ginny, die vanwege hun magische vaardigheden werden gekozen. Slakhoorn leek vooral dol te zijn op Hermelien, die de topstudent van haar jaar was.

Er waren andere studenten die werden uitgenodigd voor een interview, maar nooit Slakker zijn geworden, zoals Marcel Lubbermans, die het talent van zijn ouders als Schouwers leek te missen, en Alfons Gasthuis, wiens familie niet bijzonder close bleek te zijn met zijn beroemde oom.

Ron Wemel werd niet uitgenodigd om lid te worden van de club, tot frustratie van Ron, aangezien zijn beide beste vrienden wel lid waren. Hildebrand leek aanvankelijk niet veel van hem te vinden en vergat vaak zijn naam, waardoor hij hem "Ralf" of "Rupert" noemde. Hildebrand leek hem echter naar mate de tijd verstreek aardiger te vinden, gezien hij Ron zelf een "gelukkige verjaardag" wenste en hem in de Ziekenzaal kwam opzoeken nadat Ron vergiftigd was.

Het is niet bekend of één van de leden van de Slakkers (afgezien van degenen die nog steeds studenten op Zweinstein waren) meevocht naast de versterkingen die Slakhoorn tijdens de Slag om Zweinstein tegen de strijdkrachten van Voldemort verzamelde.

Arthur Wemel

"Hij heeft Arthur en mij ook lesgegeven. Hij is jaren en jaren op Zweinstein geweest; volgens mij is hij rond dezelfde tijd begonnen als Perkamentus... Hij kan natuurlijk heel charmant zijn als hij wil, maar Arthur moest niet veel van hem hebben. Het krioelt op het Ministerie van Slakhoorns oude lievelingetjes. Hij was altijd bereid om voor bepaalde mensen een goed woordje te doen, maar met Arthur had hij nooit veel op. Volgens mij dacht hij dat hij niet het niet ver zou schoppen. Nou, daar zie je maar aan dat zelfs Slakhoorn zich vergissen kan. Ik weet niet of Ron het je geschreven heeft — het is trouwens pas gebeurd — maar Arthur heeft promotie gemaakt!"
Molly Wemel praat tegen Harry over Hildebrand[src]

Hildebrand Slakhoorn leek niet veel te denken van Arthur Wemel en was ervan overtuigd dat hij geen "hoogvlieger" of krachtig begaafde tovenaar was terwijl hij hem op Zweinstein onderwees, ondanks dat Arthur een volbloed was, en koos ervoor om studenten te verkiezen die magisch getalenteerd waren en sterk verbonden met andere krachtige, getalenteerde tovenaars. Vanwege deze voorkeursbehandeling had Arthur als gevolg een hekel aan Slakhoorn en werd deze relatie later herhaald met Arthur's zoon, Ron Wemel, toen Slakhoorn Ron negeerde op dezelfde manier waarop hij Arthur had genegeerd. Aangezien zij echter allebei tijdens de Slag om Zweinstein tegen Voldemort's troepen vochten, is het mogelijk dat hun meningen over elkaar uiteindelijk zijn veranderd.

Personeel van Zweinstein

11666 ts2

Het personeel van Zweinstein in 1996

Hildebrand Slakhoorn had een goede relatie met de meeste leden van het personeel op Zweinstein. Naast dat hij een oude vriend en collega van Albus Perkamentus was, was Slakhoorn ook erg vriendelijk tegen de andere leden van het personeel.

Hij was behoorlijk bekend met Severus Sneep, de voormalige Toverdrankmeester en één van zijn voormalige studenten. Slakhoorn beschouwde Sneep waarschijnlijk als een zeer intelligente en getalenteerde student en nodige hem uit om lid te worden van de Slakkers. Ze leken een goede relatie te hebben, zelfs tijdens hun latere jaren als professoren, tot het schooljaar van 1997-1998, nadat Sneep Albus Perkamentus vermoordde en zijn positie als schoolhoofd van Zweinstein had overgenomen. Slakhoorn ontdekte later echter dat Sneep in feite een loyaal lid van de Orde van de Feniks was.

Hij was tevens een vriend van Minerva Anderling, de lerares Transfiguratie; hoewel de twee afdelingshoofden van rivaliserende afdelingen waren, was dat geen factor die hun relatie beïnvloedde, aangezien Slakhoorn, net als Minerva, de studenten van zijn eigen afdeling geen voorkeursbehandeling gaf. Het feit dat hij studenten op basis van andere dingen een voorkeursbehandeling gaf, kwam mogelijk minder goed aan bij de lerares Transfiguratie. Tijdens de Slag om Zweinstein in 1998 vertelde Minerva aan Slakhoorn dat, als hij en zijn studenten zich bij Voldemort aan wilden sluiten, ze tegen hen zouden vechten. Slakhoorn was geschokt, waarschijnlijk omdat hij niet van Anderling verwacht had dat zij zou geloven dat hij zich ooit bij de Heer van het Duister zou voegen. Later in het gevecht duelleerde Minerva en Slakhoorn samen tegen Voldemort en overleefden dit beiden.

;io

Hildebrand Slakhoorn en Argus Vilder in de buurt van de Astronomietoren, vlak na de dood van Albus Perkamentus

Slakhoorn was ook goed bevriend met Filius Banning en Pomona Stronk. Ze leken elkaar te kennen, gezien zij de gebeurtenissen tijdens de Slag om de Astronomietoren bespraken en op elkaar leken te vertrouwen. Slakhoorn, Banning en Stronk waren ook getuige van het feit dat Severus Sneep op de vlucht sloeg voor aanvang van de Slag om Zweinstein en vochten mee in de strijd, die zij allen overleefden.

Hoewel de laatste beweerde dat ze nooit echt close waren, leek Hildebrand ook Rubeus Hagrid te kennen. Hagrid was mogelijk één van Slakhoorn's studenten tijdens zijn jaren op Zweinstein. In 1997 werd Hildebrand uitgenodigd op de begrafenis die Hagrid voor Aragog hield, zijn huisdier Acromantula. Ze dronken en zongen samen ter viering van het leven van Aragog (Slakhoorn hoogstwaarschijnlijk voor het waardevolle gif) en deze gelegenheid gaf Harry Potter de gelegenheid om Slakhoorn's oorspronkelijke herinnering aan Marten Vilijn te verkrijgen. Ze zijn mogelijk goede vrienden geworden na de begrafenis, gezien hij Hagrid troostte tijdens de begrafenis van Aragog, die mogelijk veel voor Hagrid betekende.

Hoewel de twee in verschillende jaren werkten, kende Slakhoorn de voormalig lerares Verweer Tegen de Zwarte Kunsten, Dorothea Omber. Ondanks dat hij was ondergedoken bleef hij op de hoogte via het nieuws en hoorde hij dat ze door een kudde centauren het Verboden Bos in was gesleept. Nadat Perkamentus had verteld dat ze centauren kwaad had gemaakt door zelf het bos in te stormen en ze "smerige halfmensen" te noemen, drukte Hildebrand zijn minachting over haar uit door haar een "idioot mens" te noemen en te zeggen dat ze één van zijn minst favoriete studenten was.

Trivia

HoraceSlughorn WB F6 HoraceSlughornCharacterIllustration V2 Illust 080615 Port

Hildebrand zoals hij verschijnt op Pottermore

  • Hildebrand wordt vertolkt door de Britse acteur Jim Broadbent in de filmversie van Harry Potter en de Halfbloed Prins, Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 1 (alleen stem) en Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2.
  • In de films wordt Hildebrand vooral gezien in kleding gemaakt van tweed, in plaats van het beschreven fluweel en is hij niet kaal.
  • In Harry Potter en de Halfbloed Prins vermeld Rubeus Hagrid aan Harry dat hij "nooit echt iets had" met Slakhoorn, wat impliceert dat de twee nooit enige interactie met elkaar hebben gehad. Echter, gezien Marten Vilijn tegelijkertijd met Hagrid naar school ging, concludeert dat dat Hildebrand Hagrid heeft onderwezen. Omdat er leraren en studenten zijn die nooit echt met elkaar omgaan, zou Hagrid eenvoudig hebben bedoeld dat hij en Hildebrand tijdens zijn schooltijd nooit direct interactie hebben gehad.
  • Slakhoorn's exacte leeftijd wordt nergens vermeld, hoewel bekend is dat hij oud genoeg was om Marten Vilijn (die in 1938 op Zweinstein begon) te onderwijzen en jonger was dan Albus Perkamentus (die in 1881 is geboren). Als we aannemen dat een Toverdrankmeester zijn opleiding op Zweinstein moet hebben afgerond voordat hij leraar wordt, betekent dit dat Slakhoorn niet later geboren is dan in 1920 — en naar alle waarschijnlijkheid nog eerder dan dat, gezien zeventienjarige leraren niet veel voor lijken te komen — en niet eerder dan in 1881.
  • Hoewel in het boek van Harry Potter en de Halfbloed Prins vermeld wordt dat Hildebrand Sneep heeft onderwezen, is Jim Broadbent (geboren in mei 1949) die Hildebrand speelt in het echte leven, drie jaar jonger dan Alan Rickman (geboren in februari 1946) die Sneep speelt.
  • Hildebrand's directe duel met Voldemort, samen met Minerva Anderling en Romeo Wolkenveldt, is weggelaten uit de film. In plaats daarvan neemt hij een slok van iets dat onder zijn mantel wordt gestoken en begint dan met het oproepen van beschermde spreuken zoals Protego Maxima. Hij wordt later gezien terwijl hij de wonden van Argus Vilder verzorgt en over zijn triomfen praat met Filius Banning en Pomona Stronk.
  • In de roman van Harry Potter en de Halfbloed Prins komt Harry Hildebrand tegen terwijl hij wat kruiden verzameld met de hulp van Pomona Stronk. In de films vindt Harry hem terwijl hij zonder toestemming bladeren steelt met de bedoeling ze te verkopen.
  • Eén van de namen die Slakhoorn Ron Wemel in het Engels noemt is Rupert. Ironisch genoeg heet de acteur die Ron Wemel speelt in de Harry Potter-films Rupert Grint. Aangezien ze het boek schreef nadat de filmserie begon, zou dit expres door J.K. Rowling gedaan kunnen zijn.

Verschijning

Referenties

  1. "Horace Slughorn fact file" op Pottermore
  2. Shorts Stories from Hogwarts of Power, Politics and Pesky Poltergeists, Hoofdstuk 3 (Hildebrand Slakhoorn) onthult dat Hildebrand Slakhoorn in 1931 begon met lesgeven. Zeventien jaar eerder (ter verantwoording van zijn afstuderen en er van uitgaande dat hij in datzelfde jaar begon met lesgeven) is 1913, waardoor dit het laatste jaar is waarin Slakhoorn geboren kan zijn. Het vroegst mogelijke geboortejaar is 1882, aangezien Perkamentus in Harry Potter en de Halfbloed Prins, Hoofdstuk 4 (Hildebrand Slakhoorn) het volgende zegt: "Je bent minder oud dan ik, Hildebrand".
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 3,24 3,25 3,26 3,27 Korte Verhalen van Zweinstein: Macht, Politiek en Kakelende Klopgeesten
  4. Harry Potter en de Halfbloed Prins, Hoofdstuk 5 (Veel Slijmballen en Eén Zeur)
  5. Harry Potter en de Halfbloed Prins, Hoofdstuk 7 (De Slakkers)
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 Harry Potter en de Halfbloed Prins
  7. Harry Potter en de Halfbloed Prins, Hoofdstuk 4 (Hildebrand Slakhoorn)
  8. 8,0 8,1 Harry Potter en de Relieken van de Dood
  9. Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2

Bron

Deze pagina is een (deelse) kopie en vertaling van de Engelse Harry Potter Wikia


Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus
Afdelingen van Zweinstein:
Gryffindorcrest Hufflepuffcrest Ravenclawcrest Slytherincrest
Naam van Stichter:
Goderic Griffoendor · Helga Huffelpuf · Rowena Ravenklauw · Zalazar Zwadderich
Afdelingshoofden:

Minerva Anderling · Pomona Stronk · Filius Banning · Hildebrand Slakhoorn

Afdelingsspoken:

Haast Onthoofde Henk · Dikke Monnik · Grijze Dame · Bloederige Baron



Toverdranken (schoolvak)
Books chapterart hbp 09
Professors: Veninus Viridiaan · Severus Sneep · Hildebrand Slakhoorn
Boeken: Magische Brouwsels en Drankjes · Duizend Magische Kruiden en Paddestoelen · Toverdranken voor Gevorderden · De Vreeschwekkendste Toverdranken
Toverdranken op Zweinstein: Toverdrank Klaslokaal · Toverdranken trap · Toverdranken kelder · Toverdranken Club · Toverdrankmeester's kantoor · Toverdrankmeester berging · Kerker Vijf · Ketel kast
Toverdrankuitvinders: Arsenius Grein · Damocles Gasthuis · Govert Wipschoten · Golpalott · Gregorius de Kruiper · Gunhilda van Goormeer · Hector Goud-Griffel · Hesper Sterkum · J. Pippin · Laverne de Montmorency · Libatius Bernage · Regulus Moonshine · Rubens Winikus · Sacharissa Trekhout · Tilden Toots · Dr. Ubbly
Behandelde toverdranken: Baruffio’s Breinelixer · Bloedverversend Elixer · Kippenvelcocktail · Slinksap · Onbekende toverdranken · Wiggenwelddrank · Geheugendrankjes · Beuzelvocht · Slaapdrankje · Everlasting Elixirs · Felix Fortunatis · Vocht van de Levende Dood · Amortentia · Elixer dat Euforie opwekt · Hiksap · Prikkelmix · Waarheidsserums · Drank om als “geest” een bijna menselijke gedaante aan te nemen · Vernuftscherpende Toverdrank · Wisseldrank
Advertisement